Ο συνδικαλισμός για τον οποίο μιλάμε δεν είναι ο σκοπός, αλλά μέσο αντίστασης και πάλης στο πλαίσιο του ταξικόυ πολέμου, με στόχο απαλλοτρίωση των μέσων παραγωγής από τις ιδιοκτήτριες τάξεις και τον εργατικό έλεγχο της παραγωγής την κατάλληλη στιγμή. Η χειραφέτηση των εργαζομένων θα επιτευχθεί από τους ίδιους τους εργαζόμενους και όχι απο κάποιο κόμμα η απο τα καθεστωτικά συνδικάτα.
Εμπρός για την ανάπτυξη ενός διαφορετικού συνδικαλισμού, οριζόντιου αντι-ιεραρχικού, αυτοδιαχειριστικού, ταυτόχρονα διεκδικητικού και επαναστατικού. Ρήξη με το γραφειοκρατικό συνδικαλισμό τόσο στη λειτουργία του όσο και ως θεσμού.Ό,τι έχει ως τώρα κερδηθεί και ό,τι μπορεί παραπέρα να κερδηθεί από τους εργαζόμενους είναι πάντα και μόνο αποτέλεσμα συλλογικής διεκδίκησης και πάλης.
Η εργατική τάξη και η τάξη των εργοδοτών δεν έχουν τίποτε το κοινό. Ανάμεσά τους δεν μπορεί ποτέ να υπάρξει ειρήνη, όσο η πείνα και η στέρηση κυριαρχούν σε εκατομμύρια εργαζομένων, την ώρα που οι λίγοι εκείνοι που αποτελούν την εργοδότρια τάξη απολαμβάνουν όλα τα αγαθά της ζωής. Ανάμεσα σε αυτές τις δύο τάξεις θα συνεχίζεται η πάλη, μέχρι την εποχή που οι εργαζόμενοι θα οργανωθούν ταξικά, θα πάρουν στα χέρια τους τα μέσα παραγωγής, θα καταργήσουν την μισθωτή εργασία και θα ζήσουν σε αρμονία με την Γη.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΑΣΗ 